Hotel Restaurant Hollerather Hof is in 1933/1934 gebouwd door Heinrich Kampschulte. Het hotel moest dienen als voorbeeld voor alle hotels in de Eifelregio en werd uitgerust met de modernste snufjes, zoals koud en warm stromend water op de kamers en centrale verwarming. Het hotel stond destijds bekend als "Sporthotel Hollerather Hof".
Vooral in de winter was het hier druk. Er lag in die tijd ieder jaar twee tot drie meter sneeuw en het was een bekend wintersportgebied. Vooral vanuit de regio Keulen, Aken en Bonn kwamen vele toeristen met de trein naar Hellenthal, om vervolgens met de bus naar Hollerath te gaan om te skieen, langlaufen en te rodelen.
Het hotel werd in die tijd ook regelmatig bezocht door hoge officieren die toezicht hielden op de versterking van de Westwall (of ook wel bekend als Hockerlinie of Siegfried linie) die hier vlakbij ligt. Achter het hotel bevond zich namelijk een gevangenenkamp voor Russische krijgsgevangenen, die aan de versterking van deze verdedigingslinie moesten werken.
Gelijktijdig met de voltooiing van de Hollerather Hof werd ook de "Adolf Hitler Schans" gebouwd. Deze skischans was de grootste en modernste in de regio en diende als primaire oefenschans voor de "Westdeutschen Skiverband". Het hotel bood ook onderkomen aan de leden van deze skivereniging.
Er werd hier onder meer door de Noorse skispringer Birger Ruud getraind voor de olymische winterspelen van 1936. Birger Ruud domineerde het schansspringen in de jaren 30 van de twintigste eeuw, met vijf gewonnen wereldkampioenschappen, inclusief de beide Olympische titels op de Olympische Winterspelen (in 1932 en 1936).
Zelfs aan het begin van de oorlog (1939) waren er nog veel huisgasten, wier aantal naarmate de oorlog vorderde natuurlijk afnam.
Tijdens het Ardennenoffensief, dat in Hollerath begon en het laatste offensief van de Nazi's was, is zowel de schans als de meeste huizen en gebouwen in Hollerath vernietigd. Het Ardennenoffensief was een plan van Adolf Hitler om de meest noordelijke troepen van de geallieerden aan het westelijke front af te snijden van hun bevoorradingslijnen en ze te vernietigen. De strijd duurde van 16 december 1944 tot 25 januari 1945.
Het hotel werd zo hard getroffen door artillerie- en machinegeweerschoten dat het tegen het einde van de oorlog slechts een ruïne was, inclusief de uitbreiding van het hotel, die nog niet voltooid was. Na meerdere plunderingen was er geen inventaris meer.
De reden dat de Hollerather Hof niet geheel werd vernietigd is te danken aan het grote rode kruis op het dak, omdat het werd gebruikt als veldhospitaal. Het hotel lag namelijk direct achter de linie en was hiervoor dus zeer geschikt.
Omdat de Hollerather Hof één van de weinige gebouwen was dat nog intact was, werd na de oorlog de kelder gebruikt als kerk. Ook de zondagsschool vond onderdak in het hotel. Verder bood het hotel onderdak aan vluchtelingen en daklozen en was de gaarkeuken hier gevestigd.
In de jaren erna raakte het hotel steeds meer vervallen. Hout werd gebruikt om te stoken en bouwmaterialen eruit gehaald om elders te gebruiken.
Zeven jaar na de oorlog informeerde Lambert Fassbender naar de eigenaar van de ruïne nadat hij het idee had gekregen om het hotel te herbouwen en te heropenen. Hij vernam dat de vrouw van de inmiddels overleden eigenaar, mevrouw Aenne Kampschulte, in Herzogenrath bij Aken woonde. Hij bezocht haar en kwam al snel in 1952 met haar overeen om het hotelterrein in Hollerath te kopen.
Het hotel verkeerde in zeer slechte toestand en werd door hem volledig heeft gerenoveerd. Op 5 december 1953 werd het hotel heropend.
Het hotelwezen deed het de komende zeven jaar echter niet zo goed als verwacht.
Op besneeuwde zondagen reden er nog speciale skitreinen van Keulen naar Hellenthal, van waaruit honderden bezoekers naar Hollerath kwamen, maar de besneeuwde weekenden waren simpelweg niet genoeg om het hotel in de winter rendabel te laten draaien. Bovendien brachten koele zomers met veel regen in de jaren vijftig minder gasten dan verwacht. De balansen werden elk jaar slechter.
Omdat Lambert Fassbender in Neuss het erg druk had met het bedrijf dat hij al tientallen jaren leidde, verwaarloosde hij tijdelijk het Hollerather Hotel. Hij vertrouwde op een neef die hij in dienst had als zijn vertegenwoordiger in het hotel, maar wiens alcoholverslaving te laat werd ontdekt.
Vanwege een voedselschandaal werd het hotel gesloten door de autoriteiten. In 1961 verkocht Lambert Fassbender de Hollerather Hof met groot financieel verlies aan mevrouw Hilde Klode uit Aken.
Mevrouw Klode renoveerde het restaurant en de kamers, herbouwde enkele dingen en probeerde rond te komen met zo min mogelijk personeel.
In de daaropvolgende jaren kwam het toerisme weer op gang en daarmee bloeide het hotel weer op. Hotel Hollerather Hof was in de hele Eifel en ver daarbuiten een begrip en stond ook op culinair gebied hoog aangeschreven. In het weekend had ze het zo druk dat de straten rond het hotel vol stonden met geparkeerde auto's. Veel klanten kwamen hier vooral vanwege haar heerlijke soep.
Aan het eind van de jaren zeventig werd Hildegard ziek en kwam haar zoon Erich haar helpen in het bedrijf. Hij studeerde voor sportleraar, maar het lot beschikte anders.
In 1980 heeft hij het hotel van haar overgenomen. Hij paste het hotel aan de eisen van die tijd aan en bouwde onder meer een zwembad in de kelder. Ook werd het hotel aan de buitenkant volledig geïsoleerd. Deze isolatielaag heeft ervoor gezorgd dat het hotel het huidige fachwerk uiterlijk kreeg.
In de jaren die volgden nam het toerisme in de Eifel sterk af. Bus- en vliegreizen werden steeds betaalbaarder en toeristen gingen massaal naar Spanje, Griekenland en Turkije. In de Eifel was niet veel meer te doen en vele hotels hebben de deuren gesloten. Ondanks het afnemende toerisme heeft de Hollerather Hof toch weten te overleven.
Sinds een aantal jaren komen de toeristen echter langzaam weer terug naar de Eifel. Het uitroepen van een deel van de Eifel als Nationaal Park in 2004 heeft hier erg aan bijgedragen. Ook de trend om de vakanties duurzaam door te brengen en niet, of in ieder geval zo weinig mogelijk, te willen vliegen draagt hier in toenemende mate bij.
Op 15 februari 2012 is Hotel Hollerather Hof overgenomen door Auke Beetstra en Ed Bos. Na een grondige renovatie is het hotel klaar voor een nieuwe hoofdstuk van haar geschiedenis.
